ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ

Σελίδες

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

Οι λίγες στιγμές πριν το τέλος…


Τα νούμερα, δεν βγαίνουν. Όσους (νέους) φόρους κι” αν επιβάλλει η κυβέρνηση, όσες (νέες) περικοπές ανακοινώνει και σχεδιάζει, όσο κι” αν μειώσει (ακόμη) περισσότερο τις στοιχειώδεις πρόνοιες του κοινωνικού κράτους, λεφτά στα ταμεία για κάλυψη δανείων και ελλειμμάτων, μισθών και συντάξεων, υποτυπώδους λειτουργίας της κρατικής μηχανής, δεν πρόκειται να υπάρξουν…
Έχουμε… μονιμοποιηθεί σ” ένα φαύλο κύκλο υπανάπτυξης, ύφεσης και απαξίωσης. Στον οποίο, μάλιστα, κουμάντο έχουν αναλάβει να κάνουν… φαύλοι, ανίκανοι, απαίδευτοι “ηγέτες” , δίχως την αναγκαία συγκρότηση. Για να συνειδητοποιήσουν, έστω, το αδιέξοδο που βρεθήκαμε ως χώρα και τουλάχιστον – αφού η “διάβαση” είναι αδύνατη- να ψάξουν να βρουν τρόπους υπέρβασης.
Όσο “λίπος” απέμενε στον κόσμο, αποτέλεσμα οικονομιών και μικροαστικής συμπεριφοράς, φαγώθηκε. Πλέον, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Με την ανεργία στα ύψη, τα εισοδήματα δραματικά μειωμένα σ” επίπεδα “μη διαβίωσης” για εκατομμύρια συνέλληνες, και τις πιεστικές απαιτήσεις για αποπληρωμές των δόσεων  του δημόσιου χρέους (που χρόνο με τον χρόνο διογκώνεται!), λύση δεν διαφαίνεται. Πόσο μάλλον προκοπή…
Ποια “ανάπτυξη” οραματίζονται και τσαμπουνάνε; Όσο δεν πέφτει χρήμα (γιατί δεν υπάρχει) στην κατανάλωση και την αγορά, οι επιχειρήσεις θα κλείνουν, η ανεργία θα αυξάνεται, το ΑΕΠ θα συρρικνώνεται, η οικονομία θ” αποστραγγίζεται. Επενδύσεις, είναι ουτοπία να περιμένουμε όπως και έσοδα από “αξιοποίηση” δημόσιας περιουσίας. Οι ξένοι επενδυτές, παραγωγικοί αλλά και σπεκουλαδόροι, δεν ρισκάρουν τα κεφάλαιά τους. Οι πρώτοι, σε μια χώρα δομικά διαλυμένη με ασαφέστατο και ανασφαλές φορολογικό περιβάλλον, οι δε δεύτεροι βλέποντας την κατρακύλα μας στην δίνη της ουσιαστικής χρεοκοπίας, περιμένουν… χαμογελώντας το τέλος, για να μπουν και να μας αγοράσουν… μπίρ-παρά! Βλέπετε, οι αγορές δεν  χορεύουν κατά πως βαράμε εμείς νταούλια και ζουρνάδες. Γελάνε και γλεντάνε τελευταίες…
Πριν λίγους μήνες μόνο, με… εθνική αγανάκτηση καταχεριάζαμε τον κακό Σόϊμπλε, που στο ψιθυριστό είχε προτείνει στον απερίγραπτο “εθνικό Καραγκιόζη” Βαρουφάκη να μας δώσουν οι Ευρωπαίοι 40-50 δισ. Για να βγούμε “προσωρινά” από το ευρώ. Οι “εθνικοί διαπραγματευτές” μας, τα έκαναν τόσο μούσκεμα (από ηλιθιότητα ή ιδεοληπτικό δόλο, διαλέγετε και παίρνετε…) και αναβάθμισαν τόσο πολύ την ασφυξία μας, που σε λίγο θα… εκλιπαρούμε την “λύση Σόϊμπλε”, αλλά δεν θα μας την προσφέρει κανείς!
Όχι, όχι, δεν θα μας λιώσουν τελείως. Θα μας κρατήσουν με τα… σωληνάκια, μεταξύ ζωής και θανάτου, να εξυπηρετούμε (πολιτικά, οικονομικά, γεωστρατηγικά) τα συμφέροντά τους, γιατί βλέπετε ζούμε σε “μαγαζί γωνία”. Και οι τελευταίες εξελίξεις στην γειτονιά, το επιβεβαιώνουν. Θα μείνουμε ένα κράτος-τσόντα, υπάκουο και “συνεργάσιμο”, αφού αποδείξαμε (ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο με την “πρώτη και δεύτερη αριστερά” διακυβέρνηση!)πως δεν διαθέτουμε πολιτικό προσωπικό ικανό να εκπονήσει ένα πολυσχιδές εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο , αλλά και τις δομές να το επιδιώξουν.
Μια χώρα ανέργων και συνταξιούχων που δεν παράγει τίποτε, και μ” ένα χρέος 350 δισ. που συνεχώς αβγαταίνει, θα  είμαστε και… ευχαριστημένοι που μας διατηρούν έστω και με τα σωληνάκια! Μέχρι να φθάσει κάποια στιγμή η ώρα να αρχίσουμε οι κατοικούντες εν Ελλάδι ( εναπομείναντες αυτόχθονες και κυρίως… μέτοικοι, που δεν αποκλείεται να συμφωνήσουμε να εγκατασταθούν νομίμως  σε πολλά από τα χιλιάδες νησιά μας…) να κινηθούμε, να δουλέψουμε, να παράγουμε ως ζώσα κοινωνία.
Εδώ που φθάσαμε, ακόμη και ο εφιάλτης μπορεί να μοιάζει με ελπίδα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου